من اصولا تلویزیون نگاه نمی‌کنم. شنبه خانواده پدرخانم افطار مهمان بودند و تلویزیون را روشن کردند که برنامه محفل را ببینند. خانمی توضیح می‌داد که وضع مالی ما خوب بود و بعد بد شد و من با قرآن قهر کردم و خلاصه تعریف کرد تا این که دوباره با قرآن آشتی کردم و درها به روی ما باز شد و از این صحبت‌ها. در حالی که از نظر منطقی به صحبت‌هایش توجهی نمی‌کردم ولی بیانش به دلم نشست. گویی پاسخ نگرانی من در این صحبت‌ها بود که نگران امور ارث و میراثی نباش و استرس را از خودت دور کن. آرام باش و با پیگیری امور را به سامان برسان. به خودم گفتم بدتر از کسانی نخواهد شد که همه سرمایه خود را از دست دادند و من چرا باید اینقدر نگران باشم؟

   شاید می‌ترسم دوباره به روزهای تلخ نداری و ناچاری گذشته برگردم. خب دانشجویانه هنوز دریافتی خاصی ندارد و شرکت فریلنسری هم تعطیل کرد و دنبال کار جدید هستم و عملا داریم با حقوق معلمی همسرجان زندگی می‌کنیم. آن هم تا ابتدای تابستان برقرار است و اگر کاری نشود به مشکل جدی خواهیم خورد. درآمدهای مرغ و جوجه پرورش دادن هم حداکثر ماهی ۵۰۰ هزار تا ۱ میلیون است که چنگی به دل نمی‌زند. از طرفی یک استرس بیهوده در ذهنم نشسته بود که برای انتقال سند زمین کشاورزی هم باید چند ده میلیون خرج کنیم و اذیتم می‌کرد. ولی این چند دقیقه گوش دادن به صحبت‌های کسی که از مشکلات مالی سربلند کرده بود، دل من را هم آرام کرد.

   به یاد گذشته افتادم که پدرم تا سال ۱۳۸۲ بدهی میلیاردی داشت که به پول الان رقمی غیرقابل تصور می‌شود. زیرا موسسه فرهنگی سینمایی بهمن مشهد که با عشق تأسیس کرده بود، ورشکست شده بود. روزهای تلخی که هیچ امیدی به رفع مشکل نداشتیم و پدر در استرس شدیدی دست و پا می‌زد و ما هم کوچک‌تر از آن بودیم که بتوانیم کمکی بکنیم. ولی وقتی مشکلات حل شدند به خودم گفتم همین چند دقیقه پیش فکر می‌کردی تا آخر عمرت بدهکار می‌مانی و حالا امیدواری که مشکلات حل شده‌اند. دنیا به همین ذهنیت و فکری که داری تو را آزمایش می‌کند و بقیه بازی است. و حالا دوباره برگشتم سر خطی که مدتی گم کرده بودم. نگرانی را کنار بگذارم و با امید و تلاش حرکت کنم و البته سعی کنم روش‌های گذشته را کنار بگذارم و از راهکارهای جدیدی اقدام کنم.

   شب ۲۷ ام ماه مبارک هم احیاء گرفتم. بیشتر قرآن خواندم و فکر کردم که بعد از این تصمیم دارم چگونه زندگی کنم. به تفسیر جدیدی از شب قدر رسیده‌ام که برایم جذاب است. این تفسیر می‌گوید قرار است ما در شب قدر تصمیمات جدیدی بگیریم و از خداوند توفیق عملی کردن آن‌ها را بخواهیم. نه این که به آرزوی شانس آوردن و پشتیبانی بی‌دریغ شدن با کمک امدادهای غیبی در توهمی معنوی سیر کنیم. تصمیم من هم بعد از چند شب احیاء گرفتن جدی بود: کارهای فرعی را کنار بگذارم، کمتر به شایعات و خبرها بپردازم، برنامه بازی کردن روزانه را به شدت کاهش دهم و به طور جدی به دنبال اصلاح کسب‌وکار و بهبود خدمات و جلب رضایت مشتری در دانشجویانه و کارهای فریلنسری بپردازم. درآمد دلاری را فعال کنم و سعی کنم هر چه از حق‌الناس به گردن دارم ادا کنم. تصمیمی که بارها گرفته بودم ولی انگار دیشب جدی‌تر از گذشته بودم. خیلی جدی‌تر.

شب قدر است و می‌دهند برات — بر محمد و آل او صلوات

   پس برویم به سراغ روز جدید و روزی جدید تا خدا چه رقم زند و روزگار چگونه بگردد.

پی‌نوشت:

برات در این بیت به معنی دوری از آتش است و ربطی به سند تجاری برات ندارد.