شاهکار امور اداری این هفته، رفتن کارت سوخت من به بیرجند بود. نوابغ محترم در پلیس ۱۰+ کلی آدرس و کدپستی از من گرفتند. آخرش هم کارت سوخت را فرستادند به شهری که کارت سبز آ‌نجا صادر شده. آخرش مجبور شدم یکی از اقوام را بفرستم ببیند چه خبر است. کارمند پست گفته بود مدارک ماشین را بیاورید به شما تحویل می‌دهیم. خوشبختانه برادرخانم قصد بیرجند داشت و رفت گرفت. ولی امان از ندانم‌کاری اداری که در کشور ما بیداد می‌کند.

   گفته بودم که آلبالو خریدیم. ولی نگفته بودم که ۱۲ کیلو و خرده‌ای بود و کل خانواده زدیم توی کار آلبالو. آماده که شد یک قابلمه بزرگ شربت آلبالو و کلی شیشه مربا داشتیم. به‌به. این نقشهٔ پارسال من بود که عملی نشد و ماند برای امسال. پارسال فکر توت خشک کردن هم داشتم که نشد و امسال عملی کردم بالاخره. هنوز توت‌ها کمی نم دارند ولی خوب دارند خشک می‌شوند. 

   یک اتفاق جالب کاری رفتن به یکی از شرکت‌های صنایع کشاورزی بود. کارگاه بزرگش برایم خیلی جذاب بود. در واقع با یکی از آشنایان رفتم که آنجا کاری داشت. آنچه برایم جالب بود، بعد از کارهای صنعتی، علاقهٔ سرپرست کارگاه به مقولهٔ HR بود. یعنی همان منابع انسانی یا Human Resources. بعد از تماسی که بابت شرکت در دورهٔ ارتقای کسب‌وکار با من گرفتند، این برخورد هم جذاب بود. ظاهرا همه فکر می‌کنند حوزهٔ HR خیلی درآمدزاست. ولی من که نان از جیب می‌خورم و امیدوارم به فضل الهی.

   یک خبر جالب برای من فراخوان مدیر ساختمان برای جلسهٔ همسایگان بود. نکتهٔ جالب این که در فراخوان یکی از مباحث، گرفتن اینترنت Point to Point برای ساختمان بود. یعنی همهٔ همسایگان یک اینترنت اشتراکی پرسرعت داشته باشند. ظاهرش خوب است. امیدوارم اگر تصویب شد، به دعوا و خوابیدن خط با دانلود افراد حریص نکشد. بنا به تجربه‌های سابق در کافی‌نت، می‌خواهم پیشنهاد دهم که یک سخت‌افزار مدیریت پهنای باند هم داشته باشیم تا هر کسی پایش را به اندازهٔ گلیمش دراز کند.

   خبر خوب دیگر ساختمان هم برای من این بود که مدیر جدید ساختمان، از جیب شخصی، اتاق ورزش را حسابی نونوار کرده است. امیدوارم همسایگان همت کنند و نفری ۳ میلیون را به زبان خوش بدهند تا به جاهای باریک نکشد.

   یک تحقیق صنعتی من در این هفته در مورد کمپرسور هوا بود. تصمیم گرفته‌ام یکی بخرم. گشتم و نکاتی از سایت‌های فروشنده یاد گرفتم و چند مؤلفه مثل حجم مخزن، قدرت فشار، تعداد خروجی و غیره را یاد گرفتم. ولی دقیقا نفهمیدم کدام یک چقدر باشد برای کار من مناسب است. در گیرودار تحقیق بودم که برادرجان گفت یک کمپرسور هوا در کارگاه دارد و می‌تواند قرض بدهد. حالا بگذریم که تا الان که شنبه است، نتوانستیم بگیریمش. ولی خب گزینهٔ خوبی است. قبلا یک بار کافی‌نت و یک بار هم خانهٔ بیرجند را با کمپرسور هوا و پیستوله رنگ کرده‌ام. فعلا که برای قفس مرغک در ویلا لازم دارم. ولی باز هم دوست دارم یکی بخرم.

   امتحان پسرجان دارد تمام می‌شود و باید دوچرخه‌ها را ببریم سرویس کنیم. احتمالا یک دوچرخه هم باید برای خودم بگیرم و فعالیت بدنی را بیشتر کنم. با این که از سال گذشته با افزایش فعالیت بدنی، وضعیتم بهتر است،‌ احساس می‌کنم هنوز جای فعالیت بیشتر دارم. این هفته هم شنبه و دوشنبه باشگاه به خاطر مناسبت‌ها تعطیل اعلام شد و باید در خانه ورزش کنم. قبلا تا یک ساعت را نرم می‌دویدم. حالا یک روند افزایشی را شروع کرده‌ام که تندتر بدوم. در دو سه جلسهٔ قبلی تا ۱۰ دقیقه دویدن را رکورد زدم. حس می‌کنم مدتی کم‌کاری کرده‌ام و تنبل شده‌ام. هر جلسه کمی می‌خواهم افزایش دهم تا یک ساعت. ببینم چه می‌کنم.

   اخیرا متوجه شدم به شکل عجیبی، این همه آبی که در باغچهٔ خانه می‌ریزم کم است. یعنی اگر ۵ سانت خاک را بشکافی، می‌بینی خشک است. پس اینه همه آب کجا می‌رود؟ هر روز برگ‌های آفتاب‌گردان‌ها از کم‌آبی افتاده است و تا بودن آفتاب وضعیت همین است. خوشبختانه بر خلاف باغچهٔ خانه، در ویلا آبیاری بسیار خوب انجام شده است. جمعه دسته‌جمعی رفتیم و خانوادهٔ همسرجان هم آمدند. پدرخانم علاقمند شده بود ببیند من چطور آبیاری می‌کنم. میوه‌های زردآلو رسیده بودند و کلی چیدیم و چون سم نزده بودم همه با میل خوردند. درخت گوجه هم محصول داده بود که تعدادی رسیده بود و چیدیم.