ولی یک محاسبه اقتصادی ذهنم را به هم ریخت. دیدم مرغی که روی تخم‌مرغ‌ها خوابیده عملا نمی‌گذارد مرغ‌های دیگر تخم بگذارند. تولید تخم مرغی که روزی تقریبا ۱۰ تا بود رسیده به ۲ تا. بقیه را یا می‌شکنند یا این خانم نگهداری می‌کند. خب ۲۱ روز دوره جوجه شدن این‌ها است و عملا تعداد تخم‌مرغ زیادی از دست می‌دهیم که همه ضرر است. اگر همه تخم‌مرغ‌هایی که رویش خوابیده را هم جوجه کند، عملا چیزی بیش از ۵۰۰ هزار تومان هم ضرر داده‌ایم. ضمن این که وقتی در یک قفس شلوغ جوجه به دنیا بیاید احتمال زیر دست و پا رفتنش خیلی بالا است. پس احتمالا باید خانم مرغه را از مادر شدن منصرف کنیم یا یک قفس دیگر برای بقیه اعضای خانواده‌اش جور کنیم که این‌ها با هم نباشند. امان از اقتصاد.

   در گذشته برای برنامه‌ریزی‌ها رفتم به سمت روشی شبیه مدیریت پروژه. یعنی کارهای مختلف را ثبت می‌کردم، درصد پیشرفت می‌زدم و بررسی می‌کردم. کم‌کم متوجه شدم این روش خیلی وقت‌گیر است و عملا خودش به یک مانع در پیشرفت تبدیل شده است. پس برنامهٔ ثبت منظم همه چیز را کنار گذاشتم و بیشتر بر تداوم تمرکز کردم. برای امسال هم کلی برنامه نوشتم ولی متوجه شدم ثبت و ردیابی عملا کاری وقت‌گیر است، پس یک فایل ورد و یک اکسل باز کردم. در فایل ورد به سادگی کارهای روزانه را تیتروار ثبت می‌کنم. چه کارهای شخصی چه کاری و چه اتفاقات جالب خانوادگی. یک جور دفتر خاطرات فشرده است.

   ولی در اکسل تنها کارهایی که نیاز به تکرار دارند را ردیابی می‌کنم. این طوری به سادگی سوابق کلیه کارهای گذشته را دارم و برای کارهایی که قرار است منظم تکرار شوند هم راهی پیدا کرده‌ام. خوب است دیگر. یک فرمت‌بندی هم اعمال کردم که کارهای انجام شده با رنگ سبز و کارهای انجام نشده با رنگ نارنجی علامت بخورند که با یک نگاه بهتر بتوان فهمید چه خبر است.