داستان موش و پنیر

دو شخصیت اساسی این داستان دو موش هستند. این موش‌ها ضمن این که نیاز به پنیر دارند در یک فضای استعاری زندگی می‌کنند که پیدا کردن پنیر آسان نیست. آن‌ها باید مرتبا به دنبال پنیر باشند تا بتوانند زنده بمانند. مشکل از آنجا شروع می‌شود که یک پنیر بزرگ پیدا می‌کنند. پنیری که به نظر می‌رسد تا آخر عمر کافی است و برای هر روز دنبال پنیر گشتن با هم به اختلاف نظر می‌رسند. دو آدمک هم در این داستان حضور دارند و آن‌ها هم به دنبال منابعی برای خوردن می‌گردند. داستان زندگی این چهار شخصیت در یک ماز به زیبایی تمام به تصویر کشیده شده و خواننده را به راحتی تا انتهای کتاب با خود همراه می‌کند.

   بقیهٔ داستان در قالب این فضای تخیلی به زیبایی به خواننده نشان می‌دهد که چطور باید با سرمایه‌های خود رفتار کند، چطور نباید به دارایی‌های فعلی اعتماد کند و چرا باید هر روز منتظر خبرهای بد باشد. کتاب با زبان داستان به زیبایی به ما آموزش می‌دهد چطور باید برای آیندهٔ پیش رو آماده باشیم و روشی برای زندگی معرفی می‌کند که می‌تواند الهام‌بخش همگی ما از دانشجو تا کارآفرین و از کارمند تا بازنشسته باشد.

   در واقع پنیر در این کتاب استعاره‌ای است از نیازها یا خواسته‌های انسانی: پول، شهرت، مدرک تحصیلی، قدرت بدنی و غیره. ماز نیز استعاره‌ای از دنیای پیرامون ما است که دائما در آن حوادث جدیدی رخ می‌دهد و ما را غافلگیر می‌کند.