بله، چنان‌که می‌دانید از پست قبلی سه روز گذشته و در عنوان دو روزش عالی است. حالا می‌گویم چه شد و چه گذشت. اخیرا پنجشنبه و جمعه شده روز تعطیل و کار‌بی‌کار. خیلی هم خوش می‌گذرد. حالا متعجبم که چطور یک عمر که نه حدود ۱۰ سال که کافی‌نت داشتم، تمام روزهای هفته را کار می‌کردم و کارهایم را می‌آوردم خانه و به زبان ساده، زندگی نداشتیم. خدا عقلم بدهد.

   اول این که خوب است اعتراف کنم از چهارشنبه تا کنون هنوز خرت‌وپرت‌های دفتر کاملا از خانه جمع نشده‌اند. چند کارتن هنوز جابجا نشده و به چیدمان دفتر منتقل نشده است. فکر کنم اگر امروز تمامش نکنم یک جنگ جهانی‌ای چیزی در خانه رخ بدهد.

   باحال‌ترین تجربهٔ این هفتهٔ من پنجشنبه بود که رفتم درختان ویلا را آبیاری کنم. در ویلا یک لوله‌کشی سطحی انجام شده و پای هر درخت یک شیر مجزا قرار داده‌اند. در ابتدای هر ردیف هم یک شیر گذاشته‌اند که خط لولهٔ درختان تا انتها را وصل می‌کند. روال قبلی این بود که ما مثل آدم‌های بیکاری که دنبال سرگرمی هستند، اول شیر ابتدای خط لولهٔ کل باغ را باز می‌کردیم. بعد می‌رفتیم ته باغ از هر خط لوله یک شیر را باز می‌کردیم و ردیف به ردیف می‌آمدیم جلو. خب عملا باید صد تا شیر را باز و بسته می‌کردیم. با کمی فکر پنجشنبه به خودم گفتم این چه کاری است دیگر؟ خب شیرهای پای درخت‌ها را کمتر باز کنیم و تعداد زیادی درخت را همزمان بگذاریم آب بخورند. به همین سادگی کار من به یک دهم تقلیل پیدا کرد. خیلی هم حال کردم با خودم.

   مرغک را باید تنبیه می‌کردم. شاید هم تقصیر خودم بود. یکی از تخم‌هایش را شکسته و خورده بود. البته من هم چهار روز تنهایش گذاشته بودم و نمی‌دانم چقدر من مقصرم چقدر این حیوانک. ولی خب دیگر جدی‌تر شدم در این که زودتر قفسش را بسازم و از این تنگنا درش بیاورم و زود به زود هم سر بزنم تا در محوطه بگردد و خوش بگذراند.

   پنجشنبه چیزی که بیشتر خوشحالم کرد این بود که درختی که ریشه‌های خارهای ویلا را پایش ریخته بودم هنوز کاملا خیس بود. یعنی چالهٔ درخت به طور کامل مرطوب بود که جای تعجب بسیار داشت. از این ایده هم کلی کیف کردم و آمدم خانه این سینی را با جو پر کردم تا سبز کنم. البته جویی که خریده بودم آشغال و شکسته زیاد داشت که یک هفته‌ای علافم کرده بود تا پاک کنم. بیکاری است دیگر می‌نشینیم جو پاک می‌کنیم.