چرا باید دروس عمومی بخوانیم؟

این یکی درد دارد

یکی دیگر از دلایلی که ممکن است واقعا در یک درس استعداد نداشته باشیم، به تربیت ذهنی ما در کودکی بازمی‌گردد. امروزه متخصصین آموزش، روان‌شناسان و مغزشناسان به این یافته‌ها دست یافته‌اند که اگر تا ۲ سالگی در برخی زمینه‌های ذهنی هیچ آموزشی ندیده باشیم یا تجربه‌ای نکرده باشیم، ممکن است استعداد ذاتی ما در آن زمینه بسیار ضعیف شود. به همین دلیل امروزه برای تربیت ذهنی کودکان خردسال، تمرین‌های علمی و عملی بسیاری طراحی شده است که لازم است والدین به آن توجه کنند. دلیل این رخداد هم شکل نگرفتن مسیرهای عصبی لازم برای درک درست این مفاهیم است.

   در واقع مغز ما در کودکی آمادهٔ مواجه شدن با دنیای بیرون است. هر چه علائم بیشتری از دنیای پیرامون دریافت کنیم، مغز بهتر با محیط پیرامون آموزش می‌بیند و منطبق می‌شود. حالا فرض کنید یک بچه از کودکی فقط تلویزیون تماشا کرده یا بازی انجام داده و تجربه‌هایی مثل کار با اشیاء (خمیربازی، آب‌بازی، ساخت لگو و غیره) یا با صداها (گوش دادن به موسیقی، آواز خواندن، ریتم گرفتن)، یا ادبیات (شعر حفظ کردن، شعر خواندن، داستان و رمان) و خیلی موارد دیگر را نداشته است. به طور طبیعی این کودک زمانی که بزرگ می‌شود و به مدرسه می‌رود با بعضی از درس‌ها به مشکل برمی‌خورد و باید بیشتر از دیگر هم‌کلاسی‌ها تلاش کند.

   نتیجهٔ این واقعیت این است که ممکن است ما واقعا به دلیل آموزش ندیدن در یک زمینه دارای استعداد ضعیفی باشیم. ولی چنان که خواهم گفت، باز هم نباید با این توجیه، خواندن دروس عمومی را کنار بگذاریم. چرا که خوشبختانه استعداد تحصیلی قابلیت رشد دارد و متخصصین نشان داده‌اند که ممکن است مدتی با یک درس چالش داشته باشید، ولی پس از مدتی مسیرهای عصبی اصلاح می‌شوند و ممکن است بهتر از دیگران در آن درس ظاهر شوید. زیرا مغز ما با مواجه شدن با تجربه‌های جدید، مسیرهای عصبی جدیدی می‌سازد و خود را سازگار می‌کند.