معمولا در ترم اول، دانشگاه یک برنامه مشخص برای انتخاب واحد به دانشجویان ارائه می‌دهد و شما گزینه دیگری ندارید. اما توجه کنید با کمی زیرکی به خرج دادن می‌توانید برنامهٔ ترمی بهتری برای خود بچینید.
   اولین گزینهٔ مهم تعداد واحد است. در مقطع کارشناسی می‌توانید ۲۰ واحد بردارید که خیلی زیاد است. یعنی با برداشتن این سقف واحد مجبورید یکسره یا سر کلاس باشید یا در انتظار کلاس بعدی در دانشگاه معطل باشید. مرتبا باید تکالیف این درس و آن درس و پروژه‌های تحقیقاتی و عملیاتی را حاضر کنید و در ایام امتحانات هم یکسره باید روزهای پرکاری را تجربه کنید. در یک کلام: ترم زهرتان می‌شود!
   توصیه من خیلی متفاوت است: ۱۵ واحد بیشتر برندارید. معمولا دانشجویان فکر می‌کنند باید زودتر دانشگاه را تمام کنند و هول‌هولکی واحد برمی‌دارند و عملا نه لذتی از دانشجویی می‌برند، نه فراغتی باقی می‌گذارند و نه نمرات خوبی می‌گیرند.
نترسید یک ترم یا حتی یک سال بیشتر در دانشگاه بمانید دنیا به پایان نمی‌رسد، همه دوستان‌تان فارغ‌التحصیل نمی‌شوند (بشوند هم چیزی نمی‌شود) و کسی شما را سرزنش نمی‌کند. حتی اگر شهریه    سنگین می‌پردازید، بهتر است کمی بیشتر شهریه بدهید. ولی با تخصص از دانشگاه خارج شوید تا در مرحله دشوار کاریابی که به زودی فرا خواهد رسید، موفق باشید.
   حتی دوستانی که قبل از شما فارغ‌التحصیل می‌شوند، در آن یکسال همهٔ فرصت‌های شغلی را اشغال نمی‌کنند و همه جاهای خوب دنیا را نمی‌گردند! پس آرام باشید و سفر تحصیلی را با شتاب خراب نکنید.