امروز مامان اصلا صدام نزد ولی متوجه شدم چند بار اومد پشت در اتاقم و رفت. یکی دو بار هم برام چایی آورد و تحویلم گرفت. موقع نهار بابا پرسید چیکار می‌کنی امروز کاری شدی؟ با استرس این که باز الان یک اشکالی از کارم در میاره گفتم آره یک کار دانشجویی سارا فرستاده داریم گروهی آماده می‌کنیم. فوریه باید زود ارسال بشه. بابا پرسید چی هست؟ گفتم تایپ یک سند انگلیسیه. سری تکون داد و گفت از تایپ کسی پولدار نمیشه پسرم. برو دنبال یک کار حسابی. مامان هم ازم دفاع کرد که بگذار جوونند تجربه کنند یاد می‌گیرند. بابا هم طبق معمول چشم‌غره‌ای رفت و گفت زن بگذار من چهار تا درس زندگی به این بدم بتونه گلیمش رو از آب بیرون بکشه. با هم یکی به دو می‌کردند ولی من که می‌دونستم موقعیت خوبی نیست نهارم رو سریع خوردم برگشتم سر کارم.
   بالاخره تا ۷ شب تمومش کردم. اصلا فکر نمی‌کردم اینقدر انرژی ازم بگیره. یک مروری هم کردم دیدم ظاهرا بی‌غلطه و فایل را در گروه ارسال کردم و نوشتم:

Me: It is my file [1]
(این فایل منه)

Morad: Tnk u [2]

دیدم متوجه نمی‌شوم و در گوگل ترنسلیت هم ترجمه ندارد. پس پرسیدم:

?Me: What is it

ولی جوابش یکم ضایع کننده بود

Morad: Tnk u == Thank You

دیدم خیلی ساده بود ولی متوجه نشده بودم. سارا هم از راه رسید.

Sara: Ty [3]

با خودم گفتم لابد این هم مثل قبلی اختصاریه. پس نوشتم:

?Me: Ty = Thank you

Sara: Yes. But they are unofficial [4]
(بله. ولی آن‌ها غیررسمی هستند)

Morad: Because they are read the same. [5]
(چون مثل هم خوانده می‌شوند)

.Me: Oh. OK
 …Sara: Thank you = Tnk u = Ty = Thank u = Tu = Thank y
Morad: have fun! [6]
Me: Oh Noooooo = oh no too much

   که هر دو خندیدند و شکلک خنده گذاشتند.
   شب از گردن‌درد خوابم نمی‌برد. اینقدر این دو روز قوز کرده بودم پشت سیستم و به تایپ گذرونده بودم که کمرم هم خشک شده بود. شنیده بودم کار با کامپیوتر عوارض آرتروز داره ولی فکر نمی‌کردم اینقدر زود آدم را عیبناک کنه.