معمولا دانشجویان انگیزه پولی را بیشتر دنبال می‌کنند. حاضرند ساعت‌ها برای چندرغاز تایپ کنند، تحقیق کنند، پرسشنامه پر کنند، برنامه بنویسند، اعلامیه بچسبانند، تراکت توزیع کنند و صدها کار دانشجویی دیگر. اما بررسی‌های سازمانی نشان داده است کارکنان در درجه اول به احترام و امنیت شغلی توجه دارند و مبلغ دستمزد از نظر آنان مساله بعدی است. در واقع شاید یک دانشجو که نیاز مالی را بیشتر حس می‌کند، برای پول هر کاری بکند، اما کافی است کمی تامین شود، آنگاه قطعا رویکرد منطقی‌تری را در پیش خواهد گرفت.
   در دوران تحصیل وقت کافی دارید که به این سه انگیزاننده فکر کنید. اما نکته کلیدی آن است که در ابتدای دانشگاه همه توجه دانشجو ناخواسته به پول معطوف است اما این همهٔ واقعیت نیست.

   خاطرم هست چند سال پیش یکی از مخترعین پیشم آمد و طرحی اقتصادی را مطرح کرد. کلی مستندات و شواهد هم آورده بود که این کار سودآور است و ارزش اقتصادی بالایی دارد. فکر می‌کرد در عرض دو سال می‌توان یک میلیارد از این پروژه سود کسب کرد. وقتی گفتم نه با چشمانی از حدقه بیرون زده نگاهم ‌کرد و سوال جالبی پرسید: «الان یک میلیارد بهت بدهند هر کاری بگویند نمی‌کنی؟». پاسخ من منفی بود چون اعتقاد دارم همه چیز پول نیست، اما او این راه را انتخاب کرده بود و با این که به من خندید و رفت، متاسفانه چنان که پیش‌بینی می‌کردم، در پروژه‌اش موفق نشد و الان از آن تجارت خبری نیست. یادتان باشد برای پول همهٔ آینده خود را به خطر نیندازید.
   شرایط اقتصادی مرتبا تغییر می‌کنند و شاید کاری که الان سودآور است چند سال بعد نباشد و لازم باشد چندین سال تحمل کنید تا دوباره شرایط خوب شود. عملا کاری مناسب دنبال کردن است که با انگیزه‌های درونی شما هماهنگ باشد. بدین ترتیب دوره‌های رکود را به راحتی پشت سر می‌گذارید. اما اگر فقط دنبال پول باشید همواره سرگردان و نگران خواهید بود.