یکی از سوالات تکراری کارجویان این است که بهتر است به دنبال گواهیهای آموزشی معتبر بروند یا نه؟ تحصیلات دانشگاهی را دنبال کنند یا به دنبال رزومهسازی از طریق ساخت نمونهکار باشند؟ سوالی که مهم است و میتواند آیندهٔ شغلی فرد را کاملا تحتتأثیر قرار دهد.
رویکرد کارفرمایان تغییر میکند
معمولا کارفرمایان تحتتأثیر تجربههای قبلی هستند. اگر یک کارفرما با چند نیروی دانشگاهی به خوبی کار کرده باشد، باز هم به دنبال جذب استعدادهای فارغالتحصیل از دانشگاه است. اگر یک کارفرما با نیروهایی که خودآموز به تخصص رسیدهاند، تجربهٔ خوبی داشته باشد، باز هم به دنبال آنها است. اما روند کلی حاکم بر بازار کار در هر رشته تابع جو عمومی اکوسیستم آن کسبوکار است. روندی که مرتبا تغییر میکند و نمیتوان خیلی جدی روی آن حساب باز کرد.
برای مثال در گذشته کارفرمایان به نیروهای دانشگاهی اهمیت فراوانی میدادند. مدتی بعد کارفرمایان توجه به تحصیلات دانشگاهی را کنار گذاشتند و بیشتر به دنبال جذب نیروهای کاری بودند که به تخصص مورد نیاز، تسلط داشته باشند. دیگر برای کارفرمایان مهم نبود که مدرک دانشگاهی داشته باشید و بیشتر به توانمندی توجه داشتند. مصاحبههای شغلی هم توجهی به رزومه علمی نداشتند و مهارت عملیاتی را در نظر میگرفتند. اما کمکم مشخص شد نیروهایی که مدرک دانشگاهی دارند، به علت گذراندن درسهای متنوع، تسلط بیشتری به حوزههای فرعی دارند و در درازمدت میتوانند نیروهای مفیدتری باشند. پس دوباره رویکرد در حال عوض شدن به سمتی است که بهتر است نیروهای دانشگاهی جذب شوند که دارای تجربه و رزومه واقعی باشند و صرفا درس نخوانده باشند.
گواهیهای معتبر آموزشی
امروزه به ویژه در حوزههای مهندسی، مرتبا رشتههای جدیدی از راه میرسند که دارای مدارج دانشگاهی هستند. تا چند سال پیش فقط یک عنوان مهندس کامپیوتر وجود داشت. ولی حالا دهها تخصص فرعی در این رشته وجود دارد. هیچکس به جز برخی نوابغ نمیتواند در چندین رشته مدرک دانشگاهی بگیرد و این مسیر محدود است. اما با داشتن یک مدرک دانشگاهی مرتبط میتوانید دورههای تخصصی دیگری بگذرانید و موفقیت خود را تقویت کنید.
از نگاه یک کارفرما، اگر مدرک دانشگاهی مرتبط داشته باشید و در حوزهٔ کاری او گواهیهای معتبر آموزشی ارائه کنید، امتیاز بالایی برای استخدام شدن دارید. ولی هنوز جای یک چیز خالی است. آن هم تجربه و نمونهکار است. زیرا افرادی که گواهیهای معتبر آموزشی همراه دارند، زیاد شدهاند ولی بسیاری از آنها توانایی کار ندارند و فقط به صورت تئوری دارای مهارت هستند. این دسته از کارجویان دردسرهای زیادی در طی کارآموزی ایجاد میکنند و هر کارفرمایی حاضر نیست آنها را جذب کند.
گواهی آنلاین یا چاپی
اگر از سایتهای معتبر آموزشی استفاده کرده باشید، گواهی شرکت در دوره به صورت آنلاین با قابلیت استعلام دارند. این گواهیهای با لینکی که به شما داده میشود، برای هر کسی قابل رویت هستند. به نظر من این نوع گواهیهای آموزشی معتبرتر از گواهیهای چاپی هستند. زیرا کمتر قابلیت تقلب دارند و به سادگی استعلامپذیر هستند. از طرفی موسسات آموزشی معتبر، گواهی فاقد پشتوانهٔ یادگیری نمیدهند و این به کارفرما اطمینان میدهد.
از طرفی گواهی چاپی هم کاربردهایی مثل قاب کردن و به دیوار زدن یا بایگانی در پرونده دارد. مهر برجسته روی یک گواهی آموزشی اعتبار خاصی به آن میدهد. البته امیدوارم گواهی آموزشی شما را درست چاپ کنند یا با خط خوش بنویسند. به نظر من یک گواهی آموزشی با اشتباه املایی یا خط زشت عملا بیشتر یک آبروریزی است. حتما وقتی گواهی آموزشی را گرفتید این موارد را کنترل کنید: نام و نام خانوادگی، شماره ملی و دیگر مشخصات فردی شما و عنوان دوره آموزشی همگی درست نوشته شده باشند. حتما گواهی مهر و امضا داشته باشد و صرفا یک برگه چاپ شده فاقد امضا نباشد.
نمونهکار از کجا بیاوریم؟
یکی از سوالات تکراری دانشجویان همین است. آنها فکر میکنند برای داشتن نمونهکار حتما لازم است جایی استخدام شوند و مدتی کار کنند. در حالی که همیشه این تنها راه نیست.
یکی از راههای ایجاد نمونهکار، تلاشهای شخصی است. یک پروژه تعریف کنید و آن را انجام دهید و نتایج را در اینترنت به اشتراک بگذارید. گزارشی از آن تهیه کنید و مقالهای بنویسید. تجربههای خود را در لینکدین یا دیگر شبکههای ارتباطی یا در وبلاگ شخصی خود بنویسید. شاید در ابتدا به نظر برسد در حال کار کردن در زمینی بیحاصل هستید. ولی به تدریج همهچیز درست خواهد شد.
راه دیگر نمونهکار داشتن همان کار کردن در محیطهای واقعی است. با یک کارفرما کار کنید و سوابق را منتشر کنید. از بعضی کارفرمایان میتوانید گواهی رضایت از همکاری بگیرید. بعضی از کارفرمایان از این کار گریزان هستند و آن را بهانهای برای شکایت به ادارهٔ کار تلقی میکنند. در این صورت هم میتوانید با کمک گرفتن از شبکههای اجتماعی، فعال بودن خود در یک موسسه یا محیط شرکتی را نشان دهید.
بعضی رشتهها مثل نرمافزار قابلیت تولید محصول دارند. مثلا یک معمار میتواند با کمک نرمافزارهای مختلف طرحهای جدید خود را به نمایش بگذارد. اما ایجاد نمونهکار در بعضی رشتهها با مقاله و نمونهکار پژوهشی صورت میگیرد. میتوانید ابتدا با نشریات دانشجویی شروع کنید و کمکم به کنفرانسها و مجلات معتبر برسید.
شبکههای تخصصی را پیدا کنید
تنها لینکدین نیست که میتواند شما را در نمایش تخصص یاری کند. اگر بگردید در حوزهٔ رشتهٔ خود میتوانید شبکههای تخصصیتری پیدا کنید که دیده شدن در آن میتواند بیشتر به شما کمک کند. برای مثال برنامهنویسان از Github که یک شبکه علمی است و کدهای نرمافزاری در آن قرار داده میشود، استفاده میکنند. این کار به آنها کمک میکند در فضای تخصصی برنامهنویسان حضور پیدا کنند و مهارتهای خود را به نمایش بگذارند.
امروزه در هر رشته گروههای تخصصی تعریف شدهاند. باید آنها را متناسب با مهارت و تخصص خود پیدا کنید. عضو شوید و به شبکهسازی و معرفی تخصص خود بپردازید تا به تدریج بتوانید از امتیازات حضور در فضای تخصصمحور استفاده کنید.
حتما در هر رشتهای که فعالیت دارید، افراد برجسته با شهرت بینالمللی را پیدا کنید و در شبکههای اجتماعی دنبال کنید. این شروع مسیری برای شبکهسازی تخصصی است که در درازمدت هم از نظر ایدههای کاری و هم درک بالای علمی و نیز شکار فرصتهای حرفهای شغلی به شما کمک خواهد کرد.
مهارتهای تولید محتوا را تقویت کنید
امروزه هر کسی میتواند به سادگی با داشتن یک موبایل که از لوازم شخصی مرسوم حساب میشود، تولید محتوا کند. با یک حساب شبکه اجتماعی رایگان میتوانید مسیر یادگیری و پیشرفت علمی و فنی خود را به خوبی به نمایش بگذارید.
تولید محتوا این نیست که هر چه دم دستتان آمد به اشتراک بگذارید. ملوس بودن گربهٔ همسایه در یک شبکهٔ تخصصی محتوای مفیدی نیست و در چنین فضایی مباحث تخصصی هستند که مهم و تأثیرگذارند. گر چه درصدی از محتوا را میتوانید به تجربیات جذاب روزانه اختصاص دهید تا خیلی خشک و تصنعی به نظر نرسید.
به یاد داشته باشید که یکی از ابعاد سواد در عصر جدید، سواد تولید محتوا است. این سواد برای هر متخصصی سرچشمهٔ بیپایانی از فرصتهای حرفهای فراهم میکند که نباید از آن غافل شوید.
مقالات بیشتر برای شما:
تکنیکهای دانلود حرفهای
تکنیکهای دانلود حرفهای را بیاموزید تا به خوبی در دنیای امروز فعال شوید
خیام فراتر از زمان و مکان
حکیم عمر خیام نیشابوری از بزرگانی است که باید بیشتر از رباعیاتش از او بدانیم…
شوخی با استاد
شما هم با سر کار گذاشتن استاد حال میکنید؟ در این که همه به شوخی و طنز با استاد علاقه دارند شکی نیست. به خصوص اگر استادی باشد که اصطلاحا ضد حال است و با بیسوادیش دانشجو را رنج میدهد.
فلسفهٔ شخصی داری؟
فلسفهٔ شخصی از مفاهیمی است که همهٔ انسانها با آن درگیر هستند و یک مدل شخصی از آن دارند…
اینشتین و پشیمانی؟
اینشتین و پشیمانی کلیدواژههایی نیستند که به نظر به هم مرتبط باشند اما…
تداوم در تلاش
یک حقیقت مهم که باید حتما خاطرنشان کنم: انسان بدون تلاش میمیرد. اگر شما یک ماه در رختخواب بمانید زخم بستر میگیرید. اگر مدتی مطالعه نکنید متوجه نقص در حافظه میشوید. اگر بدون لرزش چشم به نقطهای ثابت خیره شوید بعد از مدتی کل تصویر را از دست خواهید داد. اگر چند روز در انفرادی به سر ببرید متوجه میشوید که چقدر تنوع برای زندگی لازم است. حتی اگر شش ماه به زبان مادری صحبت نکنید دچار لکنت و اختلال در زبان میشوید. فیزیولوژی انسان به شکلی طراحی شده که نیازمند تلاش دائمی است.