کلید جا مونده و در وا نمیشه

   جمعه روز پرکاری برای خانواده بود. ظهر رفتیم به سراغ کله‌پزی محسن‌ و دو سطل بزرگ استخوان و آبگوشت ته دیگ را گرفتیم و رفتیم به سراغ باغچه. مامان هم همراه‌مان آمد که ببیند چه خبر است. در مجموع روز خوبی بود ولی شروع بدی داشتم.

   خانواده پدرخانم از ۱۰ صبح رفته بودند آنجا تا چاه‌کن کارش را شروع کند. یک هیلتی اجاره کرده بودند و برده بودند. تا اینجا مشکلی نبود. ولی چیزی که حرصم را درآورد این بود که اصلا دیوارهای تازه کار شده را آب نداده بودند. خب پدرخانم معتقد است که این دیوارها حمال نیستند و باری روی آن‌ها نیست و بهتر است آب دور نریزیم. بر عکس او من فکر می‌کنم که باید سیمان را درست و حسابی آب داد تا محکم شود. بگذریم که وقتی رسیدم ۱۲ ظهر شده بود و در عمل آفتاب حسابی روی دیوارها تابیده بود و هیچ کسی هم به خودش زحمت نداده بود شلنگی روی دیوارها بگیرد. خلاصه کنم که اینقدر حرص خوردم و غر زدم که صدای همه را درآوردم. برای خودم هم کمی عجیب بود که چرا اینقدر شدید عصبانی و ناراحت شدم.

   با کمک پسرجان دیوارها را آب دادیم. به حیوانات غذا دادیم. نهاری خوردیم و عصر برگشتیم. جالب اینجا بود که هنوز کندن چاه ادامه داشت و مجبور شدیم یک قفل را به اوستا و شاگردش بدهیم تا خودشان در را قفل کنند و بروند. همین چند کلمه شد یک روز و در نهایت شب به خانه رسیدیم. تازه بلال‌هایی هم که خریده بودم روی دستمان ماند و برگرداندیم به خانه و در نهایت هم آب‌پزشان کردیم. با این که کارهای باغ دارد فشار جسمی زیادی به من می‌آورد ولی برایم جذاب است.

   صبح شنبه هم به سمت باغچه حرکت کردم و البته ابتدا همسرجان را به مدرسه رساندم. امروز چندین تماس برای قیمت کردن در ریلی داشتم که با هر تماس قیمت بالاتر می‌رفت. دارم شک می‌کنم که مگر تکنولوژی درب ریلی چیست که اینقدر قیمت آن را بالا می‌برند؟ تماس‌هایی هم برای قیمت آجر گری و آهک داشتم. با بنا قرار گذاشتم که فردا شفتهٔ استخر را بریزیم. این طور که زمان‌بندی کرد تا آخر هفته باید صبر کنیم تا شفته خشک شود و هفتهٔ آینده هم استخر ساخته خواهد شد.

   یکی از اتفاقات جالب این روزها آب دادن دیوارها با شلنگ است در حالی که روی دیوار راه می‌روی و هم باید مراقب باشی نیفتی و هم دیوار را درست خیس کنی. قبلا هم این تجربه را داشتم. سال‌ها پیش که مرحوم پدر سینما بهمن مشهد را می‌ساخت هم شلنگ دستم می‌داد تا دیوارهای سینما را آب بدهم. کاری که از صبح تا عصر طول می‌کشید. دیوارها چند ده متر بودند و فشار شلنگ هم کم بود و آفتاب تند. عملا یک کار کسل‌کننده بود که حوصله لازم داشت. حالا دوباره برگشته‌ام به همین کار.