نفر آخر یک دوره مهم شدم

   پنج‌شنبه ختم قرآن خانگی داشتیم. همه نیامدند و در مجموع ۳۵ نفری جمع شدیم و کلی هم غذا اضافه آمد. مجلس جمع‌وجوری شد و یک جوری آرامش خوبی داشت. هم برگزاری و هم بعد از تمام شدنش حس مثبتی از رضایت برایم داشت. به خصوص که همه کمک کردند و واقعا دست‌تنها نبودیم. با این حال کلی از مطالعاتم عقبم انداخت. امیدوارم شادی‌ای به روح مرحوم پدر رسانده باشیم.

   جمعه هم به استراحت گذشت. می‌خواستم سر بزنم به ویلا ولی دیدم خسته‌تر از آنم که کاری از دستم بربیاید. بچه‌ها هم رفته بودند ددر. دخترجان که همان پنج‌شنبه رفته بود خانهٔ پدربزرگش و پسرجان هم که صبح اجازه گرفت با پسرخاله‌اش برود سالن والیبال. من هم فرصت گیرآوردم یک دل سیر Diablo II بازی کردم. البته گروه گیمرها صبح‌ها فعال نیست و الا با رفقا بازی می‌کردیم. کمی هم به پایتون سر زدم ولی بیشتر در حد سرک کشیدن بود.

   به این تصمیم رسیدم که باید با سیستم‌سازی کارهایم را مدیریت کنم. سال‌ها است با این مفهوم آشنا هستم ولی در عمل از آن چندان استفادهٔ‌ مفیدی نکرده‌ام. با سیستم‌سازی خواهم توانست کارهای تکراری ساده را به ماشین‌ها واگذار کنم و وقت بیشتری برای کارهای مفیدتر و پیچیده‌تر آزاد کنم.

   بعد از تقریبا یک هفته رفتم به سراغ شمارهٔ Google Voice که ببینم بالاخره توسط گوگل توقیف شد یا بازیابی خواهد شد. در این مدت ایمیلی که از پشتیبانی گوگل ندیدم و با شک رفتم به سراغش ببینم چه خبر است. اولین معضل طبق معمول IP آمریکا بود که با دردسر مواجه شدم. سر آخر هم باز با همان پیام گوگل مواجه شدم که این اکانت در دست حذف شدن است و اگر فکر می‌کنید اشتباهی شده برای ما بنویسید. باز هم یک درخواست نوشتم و با امید اندکی روانه آن سوی مرزها کردم.

   این روزها همه منتظرند که Hamster Coin  لیست شود. ملت فکر می‌کنند حدود ۱ سنت خواهد شد. با شایعه‌ای که مطرح شده یک دهم سکه‌های جمع‌آوری شده برای هر فرد باقی می‌ماند. پس کسی که ۵۰ میلیون سکه جمع کرده به ۵ میلیون سکه می‌رسد و اگر قیمت حداقلی فوق را بگیریم، می‌شود ۵۰۰ هزار دلار ناقابل که با پول علف خرس ما می‌شود ۳۴ میلیارد تومان. خب به نظر من بدیهی است که چنین ثروتی به این سرعت از آسمان نازل نخواهد شد. گر چه بعضی جدی گرفته‌اند و یکی از دوستان دور یکی از اقوام سکه‌ها را داده بود آیفون گرفته بود.

   اشکال کار اینجاست که شده‌ایم قمارباز. عملا می‌گوییم خدا را چه دیدی؟ شاید شد و ما هم نفعی بردیم. این وسط مخالف تست کردن این فناوری‌ها و روش‌های بازارسازی نیستم. بیشتر مخالف اینم که کسی فکر کند این راه مناسبی برای درآمدزایی در درازمدت است و زندگیش را بگذارد روی کلیک کردن و سکه ایردراپ جمع کردن و از این ماجراها. متاسفانه در دنیای جدید گاهی این روش‌ها بعضی‌ها را پولدار می‌کند و بقیه را به طمع می‌اندازد که این مسیر را دنبال کنند.

   یادم هست چند سال پیش برادر یکی از دوستان برادرم که گیمر بود با دوستانش در یک مسابقه بین‌المللی مبلغ درشت چند ده هزار دلاری برده بودند و حسابی خوشحال بودند. برادر بزرگ‌تر نامبرده گفته بود من به عمرم تا حالا این همه دلار از نزدیک ندیدم حالا این بچه که به حرف ما گوش نمی‌داد و رفت سراغ بازی اینقدر سرمایه جمع کرده و حالا مگر می‌شود بگویی برو کار کن که خربزه آب است؟ حالا خربزه درخت سکه شده و بیا عزیز دل را از خر شیطان بیاور پایین.

   صبح شنبه روز شروع دوران جدید بچه‌ها است. به آن‌ها بارها گفتم اینقدر ننشینید پای سیستم کامپیوتری و گوششان بدهکار نبود. خب مهلت دادم و نصیحت کردم و نتیجه‌ای نگرفتم. مهلت آخر را پایان امتحانات پسرجان اعلام کرده که هفتهٔ پیش بود و ماجرای ختم قرآن خانگی هم اضافه شد و رسیدیم به شنبه.

   صبح شنبه ۵ صبح به اتفاق پسرجان و دخترجان زدیم به جاده. رفتیم به سمت ویلا. ابتدا رفتیم از پارک‌های جنگلی نزدیک گلبهار میوهٔ کاج جمع کردیم. برای پای درخت‌ها خیلی خوب است و خاک را مرطوب نگه‌می‌دارد. پسرجان اینقدر خوابش می‌آمد که نه کاج جمع کرد و نه صبحانهٔ درستی خورد. بعد رفتیم به ویلا.

   در ویلا هم امور به سامان معمول بود. گرگی همواره در حال به هم ریختن است و شلوغ‌کاری و تا همه‌چیز را از دسترسش جمع نکنیم، وضعیت ما همین است. درخت آب دادیم و تخم‌مرغ جمع کردیم و گیلاس چیدیم. امسال گیلاس‌ها به خاطر باران‌های ناگهانی زیاد خیلی کم شدند و شکوفه‌هایی که تازه داشتند به میوه تبدیل می‌شدند، یکی‌یکی ریختند. در مجموع حدود ۱ و نیم کیلوگرم گیلاس جمع شد.