واژهٔ توانمندسازی که برگردان واژهٔ Empowerment است در هر حوزه به شکلی متفاوت معنا شده است. برای مثال در دانش مدیریت هدف از آن تقویت بهره‌وری سازمان، ولی در دانش روان‌شناسی هدف از آن توانایی مقابله با چالش‌ها و حفظ تعادل روان است. این واژه در رشته‌های گوناگون تعاریف متفاوتی متناسب با نگاه آن رشته دارد. می‌توانید در رشته‌های متنوعی مثل جامعه‌شناسی، تربیت‌بدنی، اقتصاد، پزشکی و غیره تعاریفی متفاوت برای این واژه پیدا کنید.

   همین نکته باعث شده است که هر صاحب‌نظری برداشتی متناسب با مطالعات خود از توانمندسازی داشته باشد. کتاب‌های نوشته شده در این زمینه هر یک جنبه‌ای از توانمندسازی انسانی را مدنظر قرار داده و بر آن تمرکز دارند. به همین دلیل مفهوم آن برای جامعه مبهم است و مشابه با اصطلاحاتی از قبیل کارآفرینی، نوآوری و شکوفایی، با آن برخوردی کلی و غیرحرفه‌ای دارد. در واقع افراد جامعه و به‌ویژه دانشجویان نیز با تعریف این واژه به درستی آشنا نیستند و هم با راهکارهای عملی کردن آن و دستیابی به توانمندسازی.

   سازمان ملل متحد در یک کتابچهٔ آنلاین دربارهٔ توانمندسازی، تعاریف متنوعی از دید صاحب‌نظران از این واژه ارائه کرده است. برای نمونه:

«توانمندسازی عبارت است از فرآیند توانا ساختن مردم برای کنترل یافتن بر زندگی خود، برای دستیابی به کنترل بر عوامل و تصمیماتی که زندگی آن‌ها را شکل می‌دهد، برای افزایش منابع و کیفیت‌های زندگی و برای ساختن ظرفیت‌هایی برای بدست آوردن دسترسی، همکاران، شبکه‌ها، و صدایی برای رسیدن به کنترل» (Un.org).

می‌بینید که توانمندسازی یک مفهوم جامع است و برای رسیدن و حفظ کردن آن به تلاشی در طی عمر نیاز است.