بهینه‌سازی کارهای دفتر با مدیربازی

   عملا قبل از ۸ صبح در دفتر بودم که شروع خوبی برای برنامه‌های جدید بهینه‌سازی به حساب می‌آید. تا ظهر که باید به ویلا سرکشی می‌کردم، عملا مدیربازی را ادامه دادم. همان ایدهٔ نامه نوشتن از زبان مدیر برای خودم و پاسخ دادن از زبان خود کارمند به مدیر. جالب است که با این که یک شبیه‌سازی ساده است، ولی در عمل انگیزهٔ دقیق کار کردن را افزایش می دهد.

   ابتدا یک وبلاگ نوشتم و بعد رفتم به سراغ کارهای دیگر که طبق برنامهٔ اولویت‌بندی مشخص کرده بودم. همه‌چیز داشت درست پیش می‌رفت ولی از آنجا که قرار نیست هر چیزی دقیقا آن طوری که برنامه‌ریزی شده، پیش برود، دردسر شروع شد. این تنها موردی بود که چهارشنبه وقتم را چند ساعت گرفت و به وب‌سایت دانشجویانه مربوط بود. ابتدا مشکل منوی سایت را که اشکال بی‌ربطی در رنگ داشت حل کردم. ولی در همین حین متوجه شدم یک اشکال جدی در سایت وجود دارد. اشکالی که حل کردن آن بیشتر از چیزی که تصور می‌کردم وقت گرفت.

   مشکل این بود که وقتی یک محصول به سبد خرید اضافه شود، دیگر نمی‌توان به سبد خرید یا صفحهٔ پرداخت نهایی رفت. سایت به آدرس‌های بی‌ربطی می‌رفت و پیام نامربوطی نمایش می‌داد. هر چه جستجو کردم کسی این اشکال را گزارش نکرده بود. به سراغ ChatGPT هم رفتم ولی او هم گفت این خطا معمول نیست. پس شک کردم که نکند هک شده باشم. در شبکهٔ ایکس (توییتر) هم پیامی گذاشتم و از متخصصین کمک خواستم. آن‌ها هم بهترین پیشنهاد را پیدا کردن افزونهٔ دردسرساز می‌دانستند که می‌دانستم کاری معطل‌کننده و معمولا وقت‌گیر است. پس در نهایت یک راه‌حل ابتکاری به کار بردم. یک ریدایرکت (انتقال خودکار به آدرس جدید) تنظیم کردم که از آدرس  مشکل‌دار به آدرس درست می‌رفت. حالا هر وقت آدرس اشتباه فعال می‌شد، به طور خودکار به آدرس درست منتقل می‌شد. این راه‌حل خوبی از نظر خودم بود. چون اگر مشکل آدرس اشتباه حل می‌شد، دیگر نیازی نبود دوباره چیزی را تغییر دهم. زیرا آدرس‌های ریدایرکت تا وقتی که فراخوانی نشوند، کاری انجام نمی‌دهند.

   تنها کاری که با تأخیر انجام شد نوشتن مقالهٔ جدید بود. ایده‌اش را هم از پادکست «کارنکن» که در ویلا گوش دادم گرفتم. خب ظهر به ویلا رفتم و طبق برنامه کارهایم را سر وقت تمام کردم. گر چه آخرش یادم آمد یکی دو تا کار کوچک را جا انداخته‌ام و ۱۰ دقیقه‌ای تأخیر داشتم. خیلی کنجکاو بودم بدانم مرغ‌ها با شیبی که در قفس‌شان درست کرده‌ام چه کار کرده‌اند و تخم‌مرغی را از خورده شدن نجات داده‌ام یا نه. مشخص شد که فعلا کاملا شکست خورده‌ام. چون مرغ‌ها رفته بودند آخر قفس از یک گوشه از توری رد شده بودند و آن پشت یک گوشهٔ دنج برای خودشان درست کرده و همان‌جا تخم گذاشته بودند. این که ۵ تخم‌مرغ گیرم آمد خوب بود ولی اثر تخم‌مرغ‌های شکسته را دیدم و هنوز امیدوارم که شرایط را بهتر کنم. به برادرخانم هم پیام دادم که بیاید کبوترهایش را ببرد. قصد دارم آن قفس را با شیب مناسب تنظیم کنم و بعد این مرغ‌ها را به آنجا منتقل کنم تا دیگر هیچ تخم‌مرغی خورده نشود. یک حساب ساده می‌گوید یک مرغ محلی اگر روز در میان تخم بگذارد در زمانی حدود ۴ تا ۶ ماه قیمت خرید یک مرغ محلی را تولید کرده است. فرصتی که مدت زیادی است جدی نگرفته‌ام و همین طوری از دست رفته است. فقط بلدرچین‌ها بی‌دردسرند و راحت تخم‌ می‌گذارند و مزاحمتی ندارند. نیازی نیست آن‌ها را مرتبا ببرم باد بخورند و از این صحبت‌ها.

   کار مهم دیگرم در ویلا هم کندن مسیر لوله آب بود که سفت شده بود. یکی از تأسیسات‌کارهای مجتمع به من گفت زمین را آب بده تا راحت بکنی و نیاز نیست هیلتی بیاوری. پس همین کار را کردم با این تفاوت که روی مسیر را پوشاندم تا پس‌فردا که برمی‌گردم آفتاب خشکش نکرده باشد.